Ha sido tanto el tiempo perdido, han sido tantos los fracasos.
En esta edad del tiempo olvidado, en esta edad de promesas pactadas...
Y ahora todo es tan extraño, no pienso renunciar, ni fingir una derrota, será un sueño sin final...
Busco raíces donde nada crece...
Esta cançó colpeja.
En esta edad del tiempo olvidado, en esta edad de promesas pactadas...
Y ahora todo es tan extraño, no pienso renunciar, ni fingir una derrota, será un sueño sin final...
Busco raíces donde nada crece...
Esta cançó colpeja.
1 comentari:
Colpeja i fort...
Saps? m'ha recordat (salvant les distàncies, clar) a "Tornarem" de Lax'n'busto.
"Tornem a les arrels,als somnis que ens van veure néixer. És temps de ser valents, és temps de ser conscients".
Publica un comentari a l'entrada